Başta ailemiz için medyada gösterilen her şeyin ülkesi İran'dı. Bir sonraki varış noktamız olarak bu ülkeyi seçmeye karar verdiğimizde, bizi tam olarak neyin beklediğini gerçekten bilmiyorduk. Eve döndükten hemen sonra aklım tüm güzel anıları hatırlamakla meşguldü.

buraya bazılarını yazıyorum İran'ı Ziyaret Etmek İçin En İyi 7 İpucu antik Pers topraklarına seyahat ettikten sonra veya sadece İran dedikten sonra. Umarım tüm bilgiler sizin için de yararlıdır.

Sırasıyla şu konuları okuyacaksınız:

• İran'da trafik
• İran'da Döviz ve Para
• İran Halkı Naziktir
• İran Kültürü ve Mimarisi
• İran'da Çarşı
• Persepolis
• İran Güvende

Ayrıca şunu da okuyun: İran'ı Gezi Listenizin Başına Koymanız İçin 10 Neden

İran'ı ziyaret etmenin bir numaralı ipucu mutlaka ülkedeki trafiğe çıkıyor.

Korkunçtu. Hiçbir şey seni hazırlamıyor Tahran trafiği. Taksi şoförümüz başka bir arabanın birkaç santimetre yakınına geldiğinde korkum aşikardı. İçgüdüsel olarak kolumu açık arabanın camından çektim ama yandaki araba hızla uzaklaştı. İki sürücü arasında tek bir söz, tek bir yuhalama bile yapılmadı. Tansiyonum, başka bir olası araba kazası senaryosu ortaya çıktığında dengelenecek zamanı zar zor buldu. Beklenen çarpma sesini duymayınca yavaşça gözlerimi açtım ve tamamen güvende olduğumuzu gördüm. Sorun yoktu. Trafik sorunsuz bir şekilde ilerledi.

Bariz yol işaretleri olmasına rağmen (belirlenmiş şeritler gibi), İranlı sürücüler karmaşık, iyi anlaşılmış, içselleştirilmiş ancak yazılı olmayan, dışarıdan bakanlar için tehlikeli görünen ancak gerçekte tamamen güvenli olan bir iletişim sistemine güveniyor gibi görünmektedir. Daha da şaşırtıcı olanı, genç Tahran tur rehberimizin işlek bir yola adım atması ve trafiği, yolun karşısına geçebilmemiz için indeks rakamını işaret ederek yolun karşısına geçebilmemiz için durdurmasıydı. Görünüşe göre yayaların geçiş hakkı var. İşte o zaman buranın farklı bir yer olduğunu anladım. İran'ın muamması bu. Gördüğün ya da duyduğun şey, aldığın şey değil. Kaotik ve garip görünen şey, işleri yapmanın başka bir yoludur.

The para yerinde bir durumdur. İran riyali saçma sapan yüksek değerde basılıyor ama yerel halk daha basit bir "toman" para birimi değeri kullanıyor. Dolayısıyla bir kağıt para iki farklı değerle yorumlanabilir (reklamda hangi değerin olduğunu bilmeyen yabancı için o kadar kolay değildir). Buna ek olarak, hala bir dolar değerine ve yerel Güney Afrika para birimime geri dönmem gerekiyordu. Bu bir kabustu ve ikinci günden sonra pes ettim ve bunu daha beyinsel olarak yetenekli kızıma bıraktım.

seyahat ettik bütçe turu.

İran hakkındaki önyargılı görüşüm, arabasında "batı tarzı" pop müziği patlatmakta ısrar eden uzun saçlı İranlı rehberimiz tarafından ciddi şekilde sorgulandı. Pek çok ülkede gördüğüm, sesini çıkaran, özgür düşünen gençlerden hiçbir farkı yoktu. İslami geleneklere uygun olarak kadınlarla göz teması kurmamayı zihnime not etmiştim. Ancak şehirlerdeki kadınların çoğu, hayal ettiğim basmakalıp çarşaflı, suskun kadınlardan çok uzaktı. Bunun yerine, başka herhangi bir ülkede olduğu gibi İran'da da gösterişin canlı ve iyi durumda olduğunun canlı bir reklamıydılar. Yarı tıraşlı, yukarı doğru kavisli kaşlar ve bir başörtüsüyle zar zor kapatılan sarı saçlar, istek uyandıran güzellik normu gibi görünüyordu. Burada yaygın bir uygulama gibi görünen son zamanlardaki “burun estetiği”nin bir göstergesi olarak, burunlarında alçı bulunan birçok insana (hem erkek hem de kadın) bakmamak elde değildi.

Komşu Irak'ta Sünniler ve Şiiler arasındaki gerilimin tırmandığı bu dönemde İran'da Sünni Müslüman olmaktan endişeliydim. Gerek yoktu. Sünni mi yoksa Şii mi olduğunuzu belirlemek için konuşmalar hızla manevralarla yönlendirilse de, bu öncelikle sınırlar oluşturmak ve çatışmayı önlemek için yapıldı. Düşmanlık yoktu ama yine de bir yabancı olma hissi devam etti. Şiraz'ın en kutsal türbelerinden birini ziyaret ettiğimde (hedef alınan diğer yabancılar gibi) bizi de “Uluslararası İlişkiler”den temsilciler karşıladı. Profesyonellikleri, misafirperverlikleri ve becerileri dikkat çekiciydi ve karşılanma, ağırlanma, yardım edilme (bunun için minnettardık) ve ardından diplomatik olarak ana mezar yerine kompleksteki "daha az önemli" bir mezara götürülme şeklimizde belirgindi. “Dışarıdakiler” konusundaki tercihlerine saygı duyuyorum ve bunda bir sorunum yok. Vurguladığım şey, İranlıların buradaki potansiyel çatışmayla başa çıkma tarzlarının incelikli ve çekiciliği.

Başım zonkluyordu. Yıllardır medyada gördüğüm saldırgan ve tartışmacı İranlılar neredeydi? Eğer oradalarsa, bulmaları zordu. Diplomasi burada bir sanata dönüştü. Siyaset, din ve diğer ihtilaflı konuları içeren sohbetler verimli bir şekilde ele alındı. İranlılar, bir kendini koruma eylemi olarak mahremiyetleri konusunda anlaşılır bir şekilde korunurken, ziyaretçilerinin yaşamlarına gerçek bir ilgi gösterdi. Tanıştığımız İranlılar hoş, nazik ve misafirperver insanlardı. Bir otobüs transferi arasında "kaybolduğumuzda" bize yardım etmeyi kendine görev edinen rastgele bir yabancının nezaketi beni özellikle şaşırttı. Tahran İsfahan'a. Bana sadece kullanmam için cep telefonunu vermekle kalmadı (İran sim kartım yoktu), bizzat bize eşlik etti (hatta büyük çantalarımızdan birini taşıdı) ve doğru otobüse binmemizi sağladı.

Büyük şehirlerde sizi saatlerce meşgul edecek çok sayıda müze ve saray bulunmaktadır. Kişisel favorim, binanın tasarımına dahil edilmiş yenilikçi eserler sergisiyle Tahran'daki küçük Seramik ve Cam müzesidir. Herhangi bir iyi seyahat kitabında veya internette kolayca bulunabileceğinden, size tüm bu yerlerin bir tanımını vereceğim. Beni özel olarak ilgilendiren yerleri dahil etmek için kendi güzergahımı seçmiştim. Eski eserlerin huzurunda olmak beni hem küçük düşürdü hem de insan hayatının geçici doğasını hatırlattı. İran, tarihi eserlerin hazinesidir ve bunlardan bazılarını kendi gözlerimle gördüğüm için kendimi çok ayrıcalıklı hissettim.

Sık sık bu paha biçilmez emanetlere fiziksel olarak dokunmak ve böylece onlarla bağlantı kurmak için karşı konulamaz bir arzu hissettim, ancak rehberim haklı olarak bunu yapmamamı tavsiye etti. Birbirini izleyen imparatorlukların izleri her yerde. Yavaşça yürümeye zaman ayırdım ve kendimi geçmiş bir dönemin aurasına kaptırmama izin verdim. Binalar, birbirini izleyen her hükümdarla hanedan gücünün kalıntılarının acımasızca ortadan kaldırıldığı ve değiştirildiğine dair kanıtlarla kısa sürede canlandı. Güç mücadelelerinin bu büyük temsillerinden nasıl etkilenmem? Favoriniz olarak hangi sarayı seçerseniz seçin, kesin olan bir şey var: İran Şahları bol miktarda servete sahipti ve bunu göstermekten çekinmediler.

“İsfahan”, “İsfahan”, “İspahan” bu güzel şehrin kabul edilebilir yazımlarıdır ve çok mantıklıdır. Pek çok yazım olduğu gibi, bu şehrin birçok yönü var. Her akşam ana charbagh yolunda yürürken, ambiyans, burayı en parlak döneminde hayal etmeme izin verdi. Yemyeşil bahçeler boyunca akan sular, şık giyimli sosyete memurları - hayal etmesi çok kolay. Neyse ki diğer hayati faaliyetlere (yemek yemek gibi) katılma ihtiyacı beni kendi yarattığım hayal dünyamdan çıkardı - yol arkadaşlarımı rahatlatacak kadar. Unesco dünya mirası alanları, özellikle kraliyet üçlüsü (AliQapu sarayı), din (sarı kubbe renkli özel Şeyh Lütfullah camii ve halk) ile Nakş-ı Cihan meydanı jameh camii) ve ticaret (Qeysarriyeh çarşısı) göze hitap etmektedir.

Daha da önemlisi, ruh için bir ziyafet haline gelmeleri için sizi onlarla etkileşime davet etme biçimleridir. Parlak renkli “7 renkli” çinilerin parıltısı, Kuran'dan Arapça hat sanatının zarafetiyle yarışıyor. “Avrupalı” bir özlem olarak tanıtılan kapsamlı ayna çalışması, artık mimari ruhta rahatça özümseniyor. Gerçekte, meşhur Safevi turkuazı, mozaikli cami kubbeleri, gördüğüm tüm fotoğraflarından daha güzeldi. Ama benim dikkatimi çeken çoğu yapıda bulunan çok yönlü mimari mukurnalar oldu. Her faset, bir "hikaye" içinde bir "hikaye" sunmak için çeşitli şekillerde dekore edilmiştir. Bu duyusal aşırı yük beni büyüledi ve aynı zamanda aşırı yüklenmiş hayal gücümü aşırı hızlanmaya zorlamakla tehdit etti. Birçok kez mutlu bir şekilde teslim oldum.

Seyahat planımın 3 köprü ziyareti içerdiğini görünce pek hevesli olmadım. Eski köprüler? Gerçekten mi? Ancak İsfahan'daki Zayanderood nehri üzerindeki Safevi esintili güzel köprüleri görünce fikrim değişti. Geceleri aydınlatılan bu duvarlar, kemerli gölgelerle dönüşümlü olarak yanan kemerlerin romantik bir görüntüsünü sunuyordu. Etki büyüleyici. İran'la ilgili hemen hemen her turist kitabında neden özellikle Khaju köprüsünün resimlerinin bulunduğunu anladım. Bu yerin romantik ambiyansı, onu genç çiftler için popüler bir buluşma yeri haline getiriyor. İran'ın ünlü şairlerinin (Hafız/ Sa'adi) nazlı bir şekilde fısıldandığını duymuş olmam mümkün müydü?

seyahat ettik bütçe turu.

İran'daki çarşı deneyimini kaçırmak istemezsiniz. Bu, duyulara topyekün bir saldırıydı - metal işçiliği sanatçılarının aralıksız vuruşları, parfüm satıcılarının baş döndürücü kokuları, parlak renkli ve alışılmadık baharatların aromatik esintileri, herhangi bir diyet yapanın kararlılığını kırması garanti olan çeşitli tatlılar, pazarlık için pazarlık yapmak ve kalabalığın itiş kakışı - hepsi orada. Eski pazar yerleri Orta Doğu'nun başka yerlerinde de bulunabilir, ancak İran'da Amerikan/Avrupa markalı mal eksikliği (birkaç taklit ürün hariç) ve her yerde hazır bulunan Çin ithalatının olmaması canlandırıcı. Turistik hediyelik eşyalar var ama üzerlerinde “Çin Malı” etiketi yok, ancak “Kore Malı” etiketi olup olmadığını kontrol etmek isteyebilirsiniz. Yaratıcılık, ulusal ruhun bir parçası gibi görünüyor. Ayrıntılı süslemeden kaçan tek bir şey yok gibi görünüyor. Çarşılarda amaçsızca dolaşırken, iç içe geçmiş labirente benzeyen geçitlerden asla geri dönemeyeceğimden emindim. Bunu hiç umursamadım.

Başlangıçta dışlamıştım Persepolis seyahat programımdan tur rehberimin sürprizine kadar. Sonuçta, bu İran turizminin en önemli noktasıydı. Son Şah'ın, 2500 yıllık kesintisiz Pers egemenliğini (yanlış tasarlanmış) kutlaması için burayı seçtiğini bilmiyor muydum? Ben de gitmeyi kabul ettim. Bu Ahameniş hanedanının ihtişamının Pers İmparatorluğu'nun ihtişamını nasıl müjdelediğini görmek kolaydı. Kaya oymalarının muazzam büyüklüğü ve ölçeği, şifreli hikayeleriyle birlikte görsel bir ziyafet. Ama itiraf etmeliyim ki, benim kişisel ilgim daha çok sonraki Pers/İran hanedanlarının İslam mimarisiyle ilgiliydi.

Ayrıca şunu da okuyun: Persepolis'e Nasıl Gidilir? Nihai Bir Kılavuz

İran'dan ayrıldığımda, İran hakkında ne kadar az şey bildiğimi ve yapabilseydim hemen geri döneceğimi fark ettim. Emin olduğum bir şey var; İran'ı beklediğimden farklı bir yer olarak düşünerek ayrıldım.

Hakkında daha fazla bilgi İran'ın güvenliği.

Tarafından yazılmıştır Doktor Shabier Omar