Perskie ogrody: 9 wspaniałych rajów wpisanych na listę UNESCO

Ogrody Perskie to seria ogrodów i krajobrazów, które były projektowane i budowane w Iranie od VI wieku p.n.e. do dnia dzisiejszego. Te ogrody są znane ze swojego unikalnego projektu, który obejmuje elementy wodne, wzory geometryczne oraz różnorodne rośliny i drzewa. Ogrody perskie są nie tylko piękne, ale mają również znaczną wartość kulturową i historyczną. Są świadectwem umiejętności i pomysłowości narodu irańskiego i zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Ogrody perskie są ważną częścią dziedzictwa kulturowego Iranu i odzwierciedlają długą historię ogrodnictwa i projektowania ogrodów w tym kraju. Mają też istotne znaczenie symboliczne i duchowe, reprezentując ideę raju na ziemi i znaczenie natury w kulturze irańskiej. Ogrody wpłynęły na projektowanie ogrodów i architekturę na całym świecie i nadal inspirują artystów, projektantów i ogrodników.

Odwiedzający Iran mogą zwiedzić kilka perskich ogrodów wpisanych przez Światowe dziedzictwo UNESCO, w tym Pasargadae w Marvdasht Fars, Eram in Shiraz, Chehelston w Isfahan, Fin w Kaszan, Abbasabad w Teheran, Ogród Shazdeh w Mahan Kerman, Dolatabad w Yazd, Pahlavanpur w Mehriz Yazd i Akbarieh w Birjand.

Niezależnie od tego, czy jesteś entuzjastą ogrodów, miłośnikiem historii, czy po prostu chcesz doświadczyć piękna Iranu, Ogrody Perskie to miejsce, które musisz zobaczyć.

Aby odwiedzić Ogrody Perskie, nie wahaj się zajrzeć do naszego Wycieczka światowego dziedzictwa Iranu.

Pasargady Persian Garden to sekcja światowej kolekcji Pasargadae, określanej jako Pochodzenie ogrodów perskich i wczesny wzór ogrodniczy Iranu. Opierając się na dowodach historycznych, Cyrus Wielki opisał, jak zrobić ogrody, a nawet jak rozmieścić drzewa. Ogrody te miały również duże budynki i inne małe ogrody, a wielu postrzega je jako „ogród w ogrodzie”.

Dziś nic nie pozostało z dawnego piękna tego ogrodu, ale dowody i odkrycia wskazują, że ogród ma dwie rezydencje, różne drzewa, kolorowe kwiaty i liczne ptaki; elementy, które Cyrus Wielki zaprojektował według własnego gustu.

Woda potrzebna do królewskiego ogrodu była dostarczana przez odnogi rzeki Pulvar. Jednym z ciekawostek tego ogrodu jest system cyrkulacji wody na skalistym terenie.

Przeczytaj także: Bisotun: Okno do starożytnej historii perskiej

Położony w północno-zachodnim Shiraz, Ogród Erama to piękny przykład perskich ogrodów, które przetrwały próbę czasu zarówno w chłodne, jak i ciepłe dni. Chociaż pochodzenie i twórca ogrodu pozostają nieznane, zostało to udokumentowane w dziennikach podróży z X i XI wieku. Na przestrzeni lat ogród Eram przechodził wiele zmian i rozbudowy, a obecnie zajmuje rozległy obszar o powierzchni 10 11 metrów kwadratowych, z dużym basenem, systemem obiegu wody i bujną zielenią.

Rezydencja w ogrodzie szczyci się kolumnami na górnym piętrze inspirowanymi kultowymi Persepolisdodając jej piękna i wspaniałości. Zwiedzający mogą również podziwiać różne malowidła zdobiące ściany, w tym przedstawienia Nasera-al-Din Shah Qajara, opowieści z Szahname lub Eposu o królach Ferdowsiego, Sulejmana i królowej Saby, Rostama, Khosrowa Szirina, Yusufa i Zulikha oraz starożytną literaturę perską i opowieści religijne. Eram Garden to miejsce, które koniecznie trzeba odwiedzić dla tych, którzy chcą poznać piękno i historię perskich ogrodów oraz ich znaczenie kulturowe.

Przeczytaj także: Ormiańskie zespoły monastyczne w Iranie: miejsce światowego dziedzictwa

Połączenia Ogród Książęcy lub Shazdeh Garden to zielone miejsce w mieście Mahan w prowincji Kerman, które świeci jak zielona oaza pośrodku Pustynia Lut. Historia spektakularnego ogrodu Shazdeh sięga czasów Qajar i został zbudowany na polecenie Mohammada Hassana Khana, Sardara Iravaniego, władcy Kermanu. Woda w ogrodzie księcia pochodzi z rzeki Qanat i rzeki Tigran, która wypływa z ośnieżonych gór Jupar. Ta woda pochodzi z najwyższej części ogrodu Shazdeh i przepływa przez niesamowity system dystrybucji i nawadniania do podlewania różnorodnych i podnoszących na duchu drzew.

Ogród Shazdeh to taka atrakcja, której nie można przegapić. Dziedziniec, dwór, basen i piękne strumyki, które wyglądają jak małe wodospady, nadały temu miejscu wyjątkowej atmosfery. Oprócz historycznego tła, ogród przyciąga również wzrok. Ludzie spotykają się z różnych okazji, np Nowy Rok i spędzić tam trochę czasu.

Przeczytaj także: Cytadela Bam: skarb kultury Iranu

Kiedy ludzie słyszą nazwisko Chehel Sotun, wszyscy pamiętają budynek z jego majestatycznymi filarami i wyobrażają sobie pałac, ale ogród, w którym zbudowana jest rezydencja Chehelsoton, jest o wiele bardziej godny, ponieważ jego nazwa widnieje na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Ogród Chehelsotun w Isfahan to mądrze zbudowany ogród z pięknymi nawami i systemem obiegu wody. Jego ładny dwór, który jest obecnie muzeum, przyciąga uwagę zwiedzających. W ogrodzie znajduje się duży basen, a odbicie obrazu rezydencji sprawia, że ​​jest to wyjątkowa okazja do fotografii. Rzeźby umieszczone wokół basenu to kolejna ciekawa część tego ogrodu.

Przeczytaj także: Bisotun: Okno do starożytnej historii perskiej

Ogród Finów lub Ogród Szacha znajdujący się w Kaszan to zielony i piękny teren. Fin Garden, wewnątrz wysokich murów, jest całkowicie oddzielony od atmosfery miasta. Obecność akweduktów i karize zapewnia potrzebną wodę dla tego ogrodu.

Ogród ma powierzchnię 33700 metrów kwadratowych, jest pokryty kurhanami i cylindrycznymi wieżami, w których mieszkańcy byli całkowicie bezpieczni przed deszczem. Rozmiar, kształt i wysokość budynku również odzwierciedlały chwałę i majestat jego rodziny królewskiej. Morderstwo Amira Kabira – kanclerza Iranu – najważniejsze wydarzenie w historii Iranu, miało miejsce w łaźni tego ogrodu, co dodało mu reputacji.

W ogrodzie rośnie około 579 cyprysów i 11 drzew nadrzewnych, z których większość ma od 100 do 470 lat. Piękne baseny i fontanny wraz z przyciągającymi wzrok budynkami stworzyły tak relaksującą atmosferę, która pozwala cieszyć się naturalnym pięknem podczas relaksu.

Uderzającą cechą tego ogrodu jest staw, do którego ludzie wrzucają monety i wierzą, że spełnią się ich życzenia. Filozofia wrzucania monety do wody powraca do rytuału Mitry w religii Zaratustry. W tym rytuale woda jest symbolem czystości, dlatego część bogactwa należy oddać bogini i w zamian otrzymać błogosławieństwo.

Przeczytaj także: Shushtar Historyczny układ hydrauliczny: genialny wyczyn inżynierii

Abbas Abad Historical Complex lub Abbas Abad Garden to piękna przestrzeń Góry Alborz, który jest uważany za najważniejszy niepustynny ogród w Iranie. Ta cenna kolekcja została zbudowana przez szacha Abbasa I w 1020 i 1021 AH i obecnie osiąga 500 hektarów. Ogród Abbasa Abada położony jest na naturalnym wzgórzu. Inżynierowie Safavid stworzyli jego schody i platformy, wycinając wzgórze, a następnie zbudowali trzypiętrowy ogród z piękną rezydencją w najwyższym punkcie.

Podobnie jak wiele innych perskich ogrodów, prace lustrzane są częścią architektury tego ogrodu, co dodaje mu piękna. Ciekawą cechą tego ogrodu są utwardzone drogi jako część tego rozległego kompleksu. Zaopatrzenie w wodę ogrodu składa się z glinianych rur o długości 600 metrów, rozprowadzających wodę do wszystkich części ogrodu.

Dwór, wieże obserwacyjne, północna i południowa równina, zapora i wieża kontrolna przepływu wody oraz warsztaty garncarskie to interesujące części tego ogrodu.

Przeczytaj także: Odkrywanie Uramanat: wyjątkowe połączenie architektury, przyrody, historii i kultury

Ogród Dulat Abad, który powstał pod koniec okresu Afszari, uważany jest za jeden z najpiękniejszych ogrodów w Iranie. Ogród ma cztery główne budynki. Kilka części tego ogrodu zostało zniszczonych na przestrzeni lat, a dziś pozostało tylko 40,000 XNUMX metrów kwadratowych. Ogród Doulat Abad ma obecnie dwie odrębne sekcje.

Głównym powodem jego reputacji jest wysoka wieża wiatrowa znana jako najwyższa wieża wiatrowa na świecie. Ta wieża wiatrowa znajduje się nad holem wejściowym (letnia rezydencja) kierując pustynną bryzę do budynku. W tym ogrodzie, podobnie jak w innych perskich ogrodach, ważną rolę odgrywa woda; wodę dostarczał historyczny akwedukt Doulat Abad. Ten akwedukt jest jednym z najważniejszych i najdłuższych akweduktów w mieście Yazd, które ma pięć pól i pochodzi z Wyżyny Mehriz.

Przeczytaj także: Wieża Gonbad-e Qabus: wyjątkowy symbol irańskiego dziedzictwa

Ogród Akbarieh, położony w mieście Birjand, to kolejny perski ogród o powierzchni 45,000 XNUMX metrów kwadratowych. Dowody historyczne sugerują, że ogrody i rezydencje Akbarieh zaczęto budować w późnej erze Zandiyeh lub wczesnej epoce Qajar, a ukończono w epoce Qajar. Ogród ten znajduje się w korycie górskim i jest osłonięty z trzech stron murami z cegły.

Architektura tego ogrodu jest perska, ale inspiracja pochodzi z architektury rosyjskiej zintegrowanej z architekturą islamu, wszystkie stworzyły nowoczesną architekturę. Przestrzenie w tym ogrodzie obejmują rezydencję Heshmat al-Mulk, centralną rezydencję i pomieszczenia usługowe. W ogrodzie znajdują się również muzea prezentujące historię i kulturę tej części Iranu. Muzea te obejmują Muzeum Archeologiczne Birjand, Muzeum Antropologii Birjand, Muzeum Lalek i Muzeum Kultury Khorasan.

Przeczytaj także: Shahr-e Sukhteh: spalone miasto starożytnego Iranu

Ze względu na płynącą w nim wodę Pahlavan Pour był atrakcyjnym ogrodem z późnego okresu Qajar. Większość wody w ogrodzie jest bezpośrednio dostarczana przez Hasaabad Qanat i ta woda, z wyjątkiem Pahlavan Pour, nie trafia bezpośrednio do żadnego z ogrodów w okolicy. Shah Hoseini Qanat to kolejne źródło zaopatrzenia w wodę.

Stare drzewa są jedną z atrakcji tego ogrodu, położonego po dwóch stronach ogrodu głównego. Granaty, migdały i persymony to drzewa owocowe tego ogrodu, które nadają temu miejscu szczególny charakter.

Jeśli chodzi o architekturę, wielu ekspertów uważa, że ​​Pahlavan Pour Garden pokazuje postęp starożytnego irańskiego ogrodnictwa do współczesnego ogrodnictwa, które ma szczególne znaczenie w tym względzie.

Warto wiedzieć, że wejście do tego ogrodu jest urządzone w stylu z epoki Zand, ale jego konstrukcja sięga epoki Qajar.

Przeczytaj także: Kopuła Soltaniyeh: arcydzieło irańskiej architektury