Боғи Афиф обод як боғи таърихии форсӣ дар Шерози Эрон аст. Он дар охири асри 19 сохта шуда буд Сулолаи Қоҷар ва бо тарҳи зебо ва меъмории таъсирбахшаш маълум аст. Боғи маъмул аст макони сайёҳӣ ва хамчун шаходати мероси гании фархангии Эрон хизмат мекунад.

Таърихи боғи Афиф обод

Боғи Афиф ободро дар авохири қарни 19 Мирзо Алӣ Муҳаммадхон Қавом ал-Мулк, ашроф ва арбоби барҷастаи Эрон бунёд кардааст. Боғ бо услуби анъанавии боғи форсӣ тарҳрезӣ шудааст, ки бо а тарҳбандии росткунҷа ва объекти марказии об. Дар боғ инчунин як қасри зебое мавҷуд аст, ки дар ибтидои асри 20 сохта шудааст.

Бо мурури замон бог чандин маротиба таъмиру иловаҳо ба амал омад. Яке аз муҳимтарин тағйирот илова кардани он буд кори плиткахои ороишй ва хаттот дар деворхои берунии иморат. Ин ороишҳо дар давоми он илова карда шуданд Сулолаи Паҳлавӣ дар миёнаи асри 20.

Меъморӣ ва тарҳрезии боғи Афиф обод

Боғ намунаи зебои меъмории боғи форсӣ бо тарҳи шево ва ҷузъиёти печидаи худ аст. Ба боғ тавассути дарвозаи хурди даромадгоҳ ворид мешавад, ки ба ҳавлӣ бо ҳавзи хурд дар марказ мебарад. Иморати асосй бинои дуошьёнаест, ки фасаддои зебое, ки бо черепица ва хаттот оро ёфтааст. Ин қаср дорои якчанд утоқҳо мебошад, ки ҳар кадоме бо онҳо оро дода шудаанд сафолҳои мураккаб ва дигар унсурҳои ороишӣ.

Худи боғ яксон таъсирбахш аст, бо як хусусияти марказии обӣ, ки бо растаниҳои боғ ва роҳҳо иҳота шудааст. Боғ барои фазои орому осуда тарҳрезӣ шудааст, ки дорои якчанд ҷойҳои нишаст аст, ки дар он меҳмонон метавонанд истироҳат кунанд ва аз зебоии атроф лаззат баранд.

 Санъат ва ороиш дар боғи Афиф обод

Богро бо сафолҳои зебо ва хаттотӣ зеб медиҳанд, ки инҳо аз хислатҳои таъсирбахши боғ мебошанд. Кори черепица дар деворхои берунии иморат хусусиятхои мураккаб дорад тарҳҳои гул ва намунаҳои геометрӣ, Бо нақшаи рангҳо кабуд ва фируза хукмфармост.

Хаттот оид ба иморат баробар таъсирбахш аст, бо оятҳои аз Шеъри форсӣ дар деворхо навишта шудаанд. Хаттот бо хатти зебо, бо таъкид ба зебоии каломи хаттӣ иҷро шудааст.

Аҳамияти боғи Афиф обод

Боғ як макони муҳими фарҳангӣ ва таърихӣ аст, ки шаҳодати тарҳ ва меъмории боғи форсӣ аст. Боғ як макони маъруфи сайёҳон буда, ёдоварӣ аз мероси ғании фарҳангии Эрон аст. Боғ инчунин ҳамчун макони чорабиниҳо ва чорабиниҳои фарҳангӣ, аз қабили консертҳо ва фестивалҳо истифода мешавад.

 Барқарорсозӣ ва нигоҳдории боғи Афиф обод

Дар тӯли солҳо, боғ барои таъмини дарозмуддати он як қатор кӯшишҳои барқарорсозӣ ва нигоҳдорӣ гузаронида шуд. Дар солхои охир бог ба таври иловагй азхуд карда шуд кӯшишҳои барқарорсозӣ барои нигоҳ доштани сафолҳо ва хаттот, ки бо омилҳои муҳити зист, аз қабили ифлосшавӣ ва обу ҳаво таҳдид мекарданд.

Мушкилот дар нигоҳдории боғ фарсудашавӣ дар натиҷаи шумораи зиёди меҳмонон ва инчунин хатари заминларза дар минтақаро дар бар мегирад. Аммо талошҳо барои ҳифзи ин осори муҳими фарҳангиву таърихӣ идома доранд.