Биёбони Маранҷоб дар маркази Эрон воқеъ буда, як паҳлӯи ҳайратангези регзорҳо, намакҳо ва кӯҳҳои санглох аст, ки ба меҳмонон имкони беназири омӯхтани зебоиҳои табиӣ ва экологияи мухталифи марказии Эронро фароҳам меорад. Бо манзараи беназир ва таърихи ғании фарҳангии худ биёбони Маранҷоб як макони ҳатмист барои ҳар касе, ки ба кашфи биёбон, ҳифзи табиат ё сайёҳии фарҳангӣ таваҷҷӯҳ дорад.

Геология ва география

Биёбони Маранҷоб дар қисмати марказии Эрон, дар наздикии шаҳри Кошон воқеъ аст. Биёбон масоҳати тақрибан 1,500 километри мураббаъро ишғол мекунад ва бо омезиши регзорҳо, намакҳо ва кӯҳҳои санглох хос аст. Ин минтақа бо геологияи беназири худ маълум аст, ки ҷинсҳои таҳшинӣ, ҷинсҳои вулканӣ ва шаклҳои регсангро дар бар мегирад.

Дар биёбон манзили чанд вижагиҳои барҷаста, аз ҷумла Корвонсаройи Маранҷоб, як бинои таърихӣ, ки ҳамчун таваққуфгоҳи корвонҳое, ки қад-қади Роҳи Абрешим мерафтанд, ва кӯли намаки Маранҷоб, як намакзоре, ки манзили чанд намуди паррандагони муҳоҷир аст, ҷойгир аст.

Флора ва ҳайвонот

Сарфи назар аз муҳити сахту хушки худ, биёбони Маранҷоб макони гуногунии олами набототу ҳайвонот аст. Ин минтақа бо растаниҳои тобовари биёбонаш, аз ҷумла якчанд намуди дарахтони акация ва тамарис маъруф аст, ки барои зинда мондан дар шароити шадиди биёбон мутобиқанд.

Дар биёбон инчунин макони якчанд намуди ҳайвоноти биёбонӣ, аз ҷумла гепарди осиёӣ (Acinonyx jubatus venaticus), онгери форсӣ (Equus hemionus onager) ва ғазал (Gazella subgutturosa) ҷойгир аст. Дигар ҳайвоноти ваҳшӣ дар ин минтақа рӯбоҳҳои биёбонӣ, гурбаҳои рег ва якчанд намуди паррандагони ваҳшӣ мебошанд.

Таърих ва фарҳанг

Биёбони Маранҷоб таърихи ғании фарҳангӣ дорад, ки аз ҳазорсолаҳо бармеояд. Ин минтақа замоне як таваққуфгоҳи муҳими қад-қади Роҳи Абрешим, масири қадимаи тиҷорате буд, ки Чинро бо баҳри Миёназамин мепайвандад.

Тадқиқоти биёбон

Биёбони Маранҷоб ба меҳмонон имкони нодиреро барои омӯхтани зебоиҳои табиӣ ва экологияи мухталифи маркази Эрон пешкаш мекунад. Дар биёбон як қатор роҳҳои сайёҳӣ ва сайёҳӣ ҷойгир аст, ки аз сайру гаштҳои осон то сайругаштҳои душвори чандрӯза иборатанд. Меҳмонон инчунин метавонанд биёбонро тавассути шутур, ки як намуди маъмули нақлиёт дар минтақа аст, кашф кунанд. Дар саёҳатҳои роҳнамои мо ба биёбони Маранҷоб иштирок кунед, ки ба шумо як сафари хуберо бо фаҳмиши амиқ дар бораи таърих ва фарҳанги биёбон, олами ваҳшӣ, набототу ҳайвонот ва…

Яке аз мавзеъҳои маъмултарин дар биёбон Корвонсаройи Маранҷоб аст, ки ба асри 17 тааллуқ дорад ва ҳамчун таваққуфгоҳи корвонҳое, ки бо роҳи Абрешим ҳаракат мекарданд, хидмат мекард. Бино аз нав барқарор карда шуд ва ҳоло барои меҳмонон боз аст, ки ба таърихи ғании фарҳангии минтақа назаре пешкаш мекунад.

Ҷаҳишҳо

Биёбони Маранҷоб макони якчанд тамошобоб аст, ки қобили омӯхтан ҳастанд. Дар ин ҷо баъзе аз маъмултаринҳо ҳастанд:

Корвонсарои Маранҷоб

Ин бинои таърихӣ ҳамчун таваққуфгоҳи корвонҳое, ки дар роҳи Роҳи абрешим ҳаракат мекарданд, хидмат мекард. Корвонсарой ба асри 17 тааллуқ дорад ва барқарор шудааст ва ҳоло барои меҳмонон боз аст. Ин ҷои хубест барои омӯхтани таърихи бойи фарҳангӣ ва меъмории минтақа.

Аран ва кӯли намаки Бидгол

Ин ҳамвори намакии калон барои якчанд намуди паррандагони муҳоҷир ҷойгир аст ва барои паррандапарварӣ ҷои хубест. Ин минтақа инчунин бо ғуруби офтобии ҳайратангези худ машҳур аст, ки дар ҳамвори намак зебо инъикос мекунанд.

Кумхо

Биёбони Маранҷоб бо қумҳои баланди худ машҳур аст, ки ба меҳмонон имкони беназири омӯхтани зебоии манзараи биёбонро фароҳам меорад. Кумҳо макони маъмул барои сайёҳат, сайёҳӣ ва шутурсаворӣ мебошанд.

Ҷангали Таг

Ин чангал дар дили биёбон вокеъ буда, ба манзараи хушку беоб тафовути зебо медихад. Дар чангал макони якчанд намудхои наботот ва хайвоноти биёбонй буда, барои сайру гашти табиат ва тамошои паррандагон макони хубест.

Ҷазираи саргардон

Ҷазираи саргардон як падидаи нодири табиист, ки дар миёнаи баҳри биёбонӣ ба назар мерасад, ба истиснои як ё ду моҳи сол, ки дар натиҷаи боришоти борон дар минтақа ба назар мерасад. Ҷазираро намак иҳота кардааст ва ҷои хубест барои аксбардорӣ.

Риг Шак

Ин манотиқи биёбонӣ дар шимоли шаҳри Бадруди Исфаҳон воқеъ буда, идомаи қаторкӯҳҳои бузурги Банди Риг аст. Баландтарин регҳои Риг Шарқ тақрибан 70 метрро ташкил медиҳанд ва ба меҳмонон имкони беназири омӯхтани манзараи биёбонро пешкаш мекунанд.

Туризми устувор

Биёбони Маранҷоб як минтақаи муҳофизатӣ аст, ки аз ҷониби Идораи муҳити зисти Эрон идора мешавад. Дар ин минтақа як қатор барномаҳои муҳими ҳифзи табиат, аз ҷумла талошҳо оид ба ҳифз ва барқарорсозии макони зисти намудҳои зери хатари нобудшавӣ ва барномаҳои пешбурди сайёҳии устувор ва идоракунии захираҳои табиӣ ҷойгир аст.

Меҳмонон ба минтақа ташвиқ карда мешаванд, ки ин кӯшишҳои ҳифзи табиатро тавассути амалияи сайёҳии масъулиятнок, аз ҷумла эҳтироми урфу одатҳо ва анъанаҳои маҳаллӣ, кам кардани партовҳо ва дастгирии тиҷорати маҳаллӣ дастгирӣ кунанд. Бо ин кор, меҳмонон метавонанд барои таъмини устувории дарозмуддати биёбони Маранҷоб ва ҷамоатҳое, ки онро хона меноманд, кӯмак расонанд.

Калимаи охирин

Биёбони Маранҷоб як мӯъҷизаи табиии аҷибест, ки ба меҳмонон имкони нодиреро барои омӯхтани зебоӣ ва гуногунии маркази Эрон пешкаш мекунад. Бо манзараи беназири худ, таърихи ғании фарҳангӣ ва набототу ҳайвоноти гуногун, биёбон як макони ҳатмист барои ҳар касе, ки ба иктишофи биёбонҳо, ҳифзи табиат ё сайёҳии фарҳангӣ таваҷҷӯҳ дорад. Новобаста аз он ки шумо сайёҳи ботаҷриба бошед ё меҳмони бори аввал, биёбони Маранҷоб бешубҳа бар шумо таассуроти доимӣ мегузорад.

Фикру мулоҳизаҳои худро дар бораи биёбони Маранҷоб ба мо дар қуттии шарҳҳои зер бигӯед, мо аз шунидани шумо хушҳол хоҳем шуд!