Бозори "Тоҷриш" як бозори пурҷило ва рангин аст, ки дар маҳаллаи Тоҷриши Теҳрони Эрон воқеъ аст. Дар ҳоле ки синну соли дақиқи бозор як мавзӯъи баҳс аст, аммо тахмин зада мешавад, ки он ҳадди ақал 70 сол дошта бошад ва иддае аз он беш аз 150 сол дошта бошад. Бозори Тоҷриш новобаста аз синну солаш як макони маҳбуб барои сокинони маҳаллӣ ва ҳам сайёҳон аст, ки таҷрибаи аслии харид ва як назар ба тарзи суннатии зиндагӣ дар Эронро пешкаш мекунад.

Таърихи бозори "Тоҷриш"

Таърихи бозори "Тоҷриш" аз замони сулолаи Қоҷор дар асри 18 оғоз мешавад, ки он ҳамчун як бозори хурде барои хидмат ба ҷомеаи маҳаллӣ таъсис ёфтааст. Бо мурури замон, бозор ҳаҷм ва аҳамияти калон пайдо карда, ба маркази асосии тиҷорат дар Теҳрон табдил ёфт. Бозор аз таъмиру тавсеъаи зиёд гузаштааст, аммо он тавонист хислати анъанавии худро нигоҳ дорад.

Худи маҳаллаи Тоҷриш пеш аз нашъунамо ва ба як маркази пурғавғои шаҳр табдил ёфтанаш як замон маҷмӯи боғҳо ва деҳот буд. Коргарон аз манотиқи мухталифи Эрон, аз қабили Толеғон, Луристон, Ноин ва Натанз барои кор дар боғҳои он ба ин минтақа омада, дар ниҳоят дар Тоҷриш маскан гирифтанд. Вақте ки Ризошоҳ Дарбандро барои иқоматгоҳ интихоб кард, Тоҷриш боз ҳам обод ва рушд кард. Рохи кухнаи Шемирон то Майдони Точриш сохта шуд, автовокзалхо чои чорворо гирифтанд.

Харид дар бозори "Тоҷриш"

Бозори "Тоҷриш" биҳишти харидорон аст, ки дорои навъҳои зиёди молҳо барои харид аст. Меҳмонон метавонанд соатҳои тӯлонӣ дар лабиринти мағозаҳо тамошо кунанд, аз намоишҳои рангини ҳанут, чой, меваҳои хушк, сувенирҳои дастӣ ва қолинҳои форсӣ тамошо кунанд. Бозор инчунин як макони хубест барои таомули таомҳои суннатии эронӣ ва дӯконҳои ғизоӣ ва тарабхонаҳои сершумори кабобҳо, ошҳо, таомҳои биринҷӣ, нони тоза пухта ва чойи хушбӯи форсӣ.

Ҳаҷ

Имомзода Солеҳ як оромгоҳи муқаддас дар маҳаллаи Тоҷриш бозори Теҳрон аст. Ин макони дафни Солеҳ, писари имоми дувоздаҳ шиа Мусо ал-Қозим аст. Ин оромгоҳ як макони маъмули ҳоҷиён ва меҳмонон аст, ки барои эҳтироми онҳо ва талаби дуои хайр меоянд. Маҷмаа дорои масҷид, мақбара ва осорхонаест, ки таърих ва фарҳанги зиёратгоҳро намоиш медиҳад. Меъмории зиёратгоҳ зебо ва мураккаб буда, бо коркарди печидаи сафолҳо, ороиши оина ва хатти ҳайратангез аст. Меҳмонон инчунин метавонанд аз фазои орому осудаи маҷмаа баҳра баранд, ки онро ба як макони ҳатман дидан дар бозори Тоҷриш табдил медиҳад.

Омузиши гирду атроф

Дар канори бозор, маҳаллаи Тоҷриш боз чанд мавзеъҳои тамошобоб дорад. Майдони Тоҷриш, ҳамагӣ як пиёда дуртар аз бозор, як хиёбони пурғавғо аст, ки дар он чанд манзара, аз ҷумла масҷиди Тоҷриш, яке аз қадимтарин ва зеботарин масҷидҳои Теҳрон ҷойгир аст. Боз як макони маъмултарин аст Комплекси Саъдобод, маҷмааи азими қаср, ки як замон қароргоҳи тобистонаи хонадони шоҳии Эрон буд ва ҳоло чанд осорхонаеро дар ихтиёр дорад, ки санъат, таърих ва фарҳанги Эронро ба намоиш мегузорад. Дигар ҷолиби диққат аст Дарбанд Дар масофаи ҳамагӣ 3 километрии бозори «Тоҷриш» воқеъ буда, Дарбанд макони беҳтарин барои фароғат дар фаслҳои гарми сол мебошад. Меҳмонони зиёде ба ин макон барои фирор аз ғазаб ва ифлосии шаҳр меоянд ва манзараи зебои он дар ҳоле, ки аз таъми болаззати таомҳои суннатии эронӣ лаззат мебаранд. Дарбанд инчунин барои онҳое, ки ба сайёҳӣ рағбат доранд, ҷои хубест, зеро онҳо метавонанд бидуни дур аз шаҳр аз обу ҳавои гуворо ва муҳити зебо баҳра баранд.

Дар саёҳатҳои роҳнамоии мо ба бозори "Тоҷриш" иштирок кунед, то ба шумо як боздиди хуберо бо фаҳмиши амиқтар аз таърих ва меъмории бозор фароҳам созед.

Калимаи охирин

Бозори "Тоҷриш" як бозори беназир ва пурқувватест, ки таърих ва фарҳанги ғании Теҳронро инъикос мекунад. Меъмории анъанавии бозор, намоишҳои рангоранг ва таомҳои болаззат ҳама ба дилрабоӣ ва ҷаззобияти ин бозори қадимӣ мусоидат мекунанд. Новобаста аз он ки шумо як сокини маҳаллӣ ё сайёҳӣ ҳастед, бозори "Тоҷриш" як макони ҳатман боздид аст, ки таҷрибаи фаромӯшнашавандаи харид ва дидан ба тарзи суннатии зиндагӣ дар Эронро пешкаш мекунад.

Фикру мулоҳизаҳои худро дар бораи ин бозор ба мо дар қуттии шарҳҳои зер бигӯед, мо аз шунидани шумо хушҳол мешавем!