Бозори Теҳрон, ки бо номи Бозори Теҳрон низ маъруф аст, яке аз бузургтарин ва қадимтарин бозорҳои Ховари Миёна аст, ки ба асри 10 тааллуқ дорад. Бозор дар маркази Теҳрон, пойтахти Эрон воқеъ буда, масоҳати беш аз 10 гектарро дар бар мегирад ва як нишони муҳими шаҳр аст.

Таърихи мухтасар

Бозори Теҳрон таърихи бой ва ҷолиб дорад. Ин дар аввал як бозори хурде буд, ки ба ниёзҳои ҷомеаи маҳаллӣ хизмат мекард. Бо вуҷуди ин, вақте ки шаҳр дар даврони Сафавӣ (1501-1722) калон шуд ва пойтахти Эрон шуд, бозор низ васеъ шуд ва ба як маркази бузурги тиҷорат табдил ёфт.

Дар даврони Ќољор (1785-1925) бозор бо бунёди иморатњои нав ва васеъ намудани биноњои мављуда ба таври назаррас таъмиру обод карда шуд. Бозор дар даврони паҳлавӣ (1925-1979) рушди худро идома дод ва дар иқтисоди кишвар нақши муҳим бозид.

Аммо пас аз Инқилоби Исломии соли 1979, бозор ба далели тағйироти манзараи сиёсӣ ва иқтисодии кишвар ба баъзе мушкилот дучор шуд. Бо вуҷуди ин мушкилот, бозор як ҷузъи муҳими мероси фарҳангӣ ва иқтисодии Теҳрон боқӣ мемонад.

Меъморӣ ва тарҳрезӣ

Бозори Теҳрон як лабиринт аз хиёбонҳо, ҳавлиҳо ва биноҳои ба ҳам пайваст буда, беш аз 10 километр гузаргоҳҳои пӯшида дорад. Бозор ба зиёда аз 20 бахшҳои гуногун тақсим шудааст, ки ҳар кадоме ба як намуди молҳо, аз қабили қолинҳо, нассоҷӣ, ҳанут ва ҷавоҳирот бахшида шудааст.

Меъмории бозор омезиши шеваҳои суннатии форсӣ ва исломӣ буда, бо шифтҳои ганҷдор бо ороиши ороишӣ, сафолҳои печида ва дару пардаҳои чӯбӣ. Дар бозор инчунин якчанд масҷидҳо, корвонсаройҳо (меҳмонхонаҳои таърихӣ) ва ҳаммомҳо мавҷуданд, ки ба ёдоварӣ аз аҳамияти таърихии бозор хизмат мекунанд.

Яке аз вижагиҳои барҷастатарини бозор Тимчеҳ-йе Ҳаҷеб ал-Довле мебошад, ки дорои ҳавлии марказии аҷибест.

Дар ин бозор ҳамчунин чанд масҷиди таърихӣ, аз қабили масҷиди Имом Хумайнӣ ва масҷиди Ҳоҷ Али Акбар мавҷуд аст, ки бо корҳои печидаи сафолӣ ва хаттотӣ маъруфанд. Ин масҷидҳо ёдоварӣ аз аҳамияти таърихӣ ва фарҳангии бозор буда, ба меҳмонон имкони таҷруба бо суннатҳои динии Эронро фароҳам мекунанд.

Харид ва таҷрибаҳо

Бозори Калони Теҳрон биҳишти харидорон аст, ки дорои анвоъи зиёди молу колоҳо бо нархи қобили дастрас аст. Меҳмонон метавонанд ҳама чизро аз қолинҳои бофташудаи форсӣ то ҳанут, ҷавоҳирот ва ҳунарҳои мардумӣ пайдо кунанд.

Илова ба харид, бозор таҷрибаи беназири фарҳангиро пешкаш мекунад. Меҳмонон метавонанд хиёбонҳои печидаи бозорро аз назар гузаронанд ва ганҷҳои ниҳонӣ, аз қабили чойхонаҳои анъанавӣ, дӯконҳои шириниҳо ва дӯконҳои хушбӯйро кашф кунанд. Бозор инчунин макони хубест барои риояи расму оинҳои маҳаллӣ, аз қабили ҳунари савдогарӣ ва омода кардани шириниҳои суннатии форсӣ.

Таом, хӯрок ва нӯшокиҳо

Бозори Теҳрон на танҳо як макони харид, балки биҳишти дӯстдорони ғизо аст. Дар бозор як қатор навъҳои гуногуни ғизо пешниҳод карда мешаванд, аз таомҳои суннатии эронӣ то таомҳои байналмилалӣ.

Яке аз маъмултарин таомхурӣ дар бозор таомҳои суннатии эронӣ аст. Дар ин бозор чанд тарабхонаи суннатии эронӣ ҷойгир аст, ки таомҳои даҳонбахш, аз қабили кабоб, ош ва биринҷ пешкаш мекунанд. Тарабхонаи мусулмон яке аз маъруфтарин тарабхонаҳо дар бозор аст, ки бо таомҳои болаззати гӯсфанди барра ва шӯрбои помидор бо номи Дизи маъруф аст. Дигар тарабхонаҳои маъруфе, ки дар бозор таомҳои суннатии эронӣ пешкаш мекунанд, аз ҷумлаи Шараф-ул-Исломӣ ва қаҳвахонаи Малек мебошанд, ки мутаносибан бо мурғ ва кабобҳои пухтаи худ ва субҳонаи суннатии эронӣ машҳуранд.

Илова ба таомҳои суннатии эронӣ, дар ин бозор ғизоҳои кӯчагӣ низ пешниҳод мешаванд, ки аз он газакҳои гуногун ва газакҳои зуд иборат аст. Яке аз маъмултарин таомҳои кӯчагӣ дар бозор Аш-Реште аст, ки шӯрбои болаззат аз лӯбиё, угро ва гиёҳҳо омода мешавад. Дар бозор ҳамчунин шириниҳо ва шириниҳои гуногун, аз қабили Соҳан, як навъи ширини аз орд, шакар ва заъфарон ва баклава, қанноди пур аз чормағз ва асал пешниҳод мешаванд.

Бозор инчунин ҷои хубест барои рафъи ташнагии шумо ҳангоми омӯхтани бозор. Яке аз нӯшокиҳои маъмултарин дар бозор Doogh, як нӯшокии болаззат дар йогурт аст, ки барои рӯзҳои гарми тобистон комил аст. Дигар нӯшокиҳои маъмулӣ чойи форсӣ аст, ки маъмулан бо мукаабҳои шакар хӯрда мешавад ва василаи олие барои истироҳат аз харид ва истироҳат аст. Дар саёҳатҳои роҳнамоии мо ба Бозори Калони Теҳрон иштирок кунед, ки ба шумо як сафари хуберо бо фаҳмиши амиқтари таърих ва меъмории бозор фароҳам меорад. 

Калимаи охирин

Бозори бузурги Теҳрон як макони ҷолиб ва нотакрор аст, ки ба мероси фарҳангӣ ва таърихи ғании Эрон манзара пешкаш мекунад. Меъморӣ, тарҳрезӣ ва тиҷории бозор онро ба як макони боздид аз ҳар касе, ки ба Теҳрон сафар мекунад, табдил додааст.

Бо вуҷуди мушкилоте, ки бо он рӯбарӯ аст, бозор як ҷузъи муҳими манзараи фарҳангӣ ва иқтисодии Теҳрон боқӣ мемонад. Дар ҳоле ки талошҳо барои ҳифз ва пешбурди бозор идома доранд, эҳтимол дорад, ки он барои солҳои оянда як макони калидӣ ва макони сарнишин боқӣ бимонад.

Фикру мулоҳизаҳои худро дар бораи ин бозор ба мо дар қуттии шарҳҳои зер бигӯед, мо аз шунидани шумо хушҳол мешавем!