Маъбади оташнишонии Язд, ки бо номи Аташкада низ маъруф аст, як макони муқаддаси зардуштиён ва як макони ҳатмӣ барои сайёҳон ба Язди Эрон аст. Ин маъбади бостонӣ, ки дар он шӯълаи беш аз 1,500 сол фурӯзон аст, гувоҳи мероси ғании фарҳангии ин минтақа ва анъанаҳои пойдори дини зардуштӣ мебошад.

Шӯълаи муқаддасе, ки ҳеҷ гоҳ намемирад

Таърихи маъбади оташнишонии Язд ба даврони Сосониён, тақрибан дар асри 4-и мелодӣ рост меояд. Маъбад яке аз нӯҳ Беҳром ё “Оташҳои пирӯзӣ” дар Эрон аст, ки баландтарин дараҷаи маъбадҳои оташи зардуштӣ аст. Оташи маъбад яке аз муқаддастарин дар дини зардуштӣ маҳсуб мешавад ва гуфта мешавад, ки он аз Истахри бостонии Форс ба Язд оварда шудааст.

Ба сафари рӯҳонӣ баромадан

Меъмории маъбади оташнишонии Язд, бо фасадҳои хоси кабуди кабуд ва кандакориҳои мураккаби худ ҷолиб аст. Маъбад дар якчанд сатҳ сохта шудааст, ки дар ҳар як ҳуҷраи гуногун барои оташи муқаддас ва дигар ашёи динӣ мавҷуд аст. Сатҳи болоии маъбад бо тирезаҳои витражҳои рангоранг оро дода шудааст, ки ҳангоми нури офтоб аз онҳо таъсири ҳайратангез эҷод мекунанд.

Дарҳоро ба ҷойҳои муқаддас боз кунед

Меҳмонони маъбади оташнишонии Язд метавонанд тавассути сафарҳои роҳбаладӣ ва намоишҳои иттилоотӣ дар бораи таърих ва аҳамияти дини зардуштӣ, инчунин худи маъбад маълумот пайдо кунанд. Маъбад барои меҳмонони ҳама динҳо боз аст, аммо аз меҳмонон хоҳиш карда мешавад, ки ба муқаддасоти маъбад ва урфу одатҳои зардуштӣ эҳтиром гузоранд.

Як ёдгории фарҳангӣ ва шаҳодати рӯҳияи пойдори Эрон

Маъбади оташнишонии Язд ба ҷуз аҳамияти мазҳабии худ ба далели меъмории нотакрор ва таърихи ғании худ як макони сайёҳии Язд низ маҳсуб мешавад. Ин маъбад дар маркази шаҳри қадимаи Язд, ба феҳристи мероси ҷаҳонии ЮНЕСКО ва як макони маъруфи сайёҳоне, ки ба таърих ва фарҳанги Эрон таваҷҷӯҳ доранд, ҷойгир аст.

Боздид аз маъбади оташнишонии Язд барои ҳар касе, ки ба Язд сафар мекунад, ҳатмист. Ин маъбад бо меъмории аҷиб, таърихи ғанӣ ва аҳамияти мазҳабии худ як гавҳари воқеии фарҳанги эронӣ ва шаҳодати рӯҳияи пойдори ин кишвар аст. Дар саёҳатҳои роҳнамоии мо ба маъбади оташнишонии Язд иштирок кунед, то ба шумо як боздиди хубро бо фаҳмиши амиқтари таърих ва меъмории ин маъбад таъмин намояд.

Беҳтарин вақт барои боздид

Беҳтарин вақт барои боздид аз маъбади оташнишонии Язд моҳҳои сардтарини сол аст, ки аз охири моҳи сентябр то аввали июн аст. Дар ин вақт, ҳаво мулоим ва бароҳат аст, ки омӯхтани маъбад ва гирду атрофи онро осон мекунад. Ҳарорат дар Язд метавонад дар фасли тобистон ба сатҳи баланд расад, ки зиёрати маъбадро барои баъзе сайёҳон нороҳат мекунад. Илова бар ин, дар моҳҳои сардтар, шумораи ками издиҳом вуҷуд дорад, ки метавонад барои боздиди осоишта ва лаззатбахш ба маъбад мусоидат кунад. Аммо, агар шумо ният доред, ки дар давоми як ҷашнвора ё чорабинии динӣ боздид кунед, муҳим аст, ки санаҳоро тафтиш кунед ва мувофиқи он нақша гиред.

Андешаҳо ва шарҳҳои худро дар бораи маъбади оташи Язд ба мо дар қуттии шарҳҳои зер бигӯед, мо аз шунидани сухани шумо хурсанд хоҳем шуд!