Хонаи таърихии Буруҷердӣ як намунаи барҷастаи меъмории суннатии истиқоматии форсӣ дар шаҳри Кошони Эрон аст. Ин манзили боҳашамат, ки дар охири асри 19 сохта шудааст, яке аз беҳтарин навъҳои он ба ҳисоб меравад ва як макони сайёҳӣ барои меҳмонони минтақа мебошад.

таърих

Хонаи таърихии Буруҷердӣ аз ҷониби як тоҷири сарватманд бо номи Ҳоҷ Сайид Ҳасани Натанзӣ, ки мехост барои ҳамсараш, духтари тоҷири маъруфи дигари Кошон, ҳамчун тӯҳфа манзили бузурге созад. Сохтмони хона дар соли 1857 оғоз шуда, тақрибан 11 сол давом кард, ки садҳо устоҳо ва коргарони моҳир дар лоиҳа кор мекарданд.

меъморӣ

Хонаи таърихии Боруҷердӣ шоҳасари меъмории суннатии порсӣ бо тарҳи печида ва ороиши аҷибаш аст. Хона ба ду қисмати асосӣ тақсим мешавад: бахшҳои Андароонӣ (дарунӣ) ва Биронӣ (берунӣ).

Андароон хонаи шахсии истиқоматӣ мебошад, ки дар он оила зиндагӣ мекунанд, меҳмононро пазироӣ мекунанд ва тиҷорат мекунанд. Он утоқҳои истиқоматии зимистона ва тобистонаро дар бар мегирад, ки барои фароҳам овардани фазои бароҳат дар фаслҳои гуногун пешбинӣ шудаанд. Меҳмонхонаи тобистона дар қисми шимолии хона ҷойгир аст, ки дар он ҷо хунуктар аст ва дорои ҳавзи марказӣ барои сард нигоҳ доштани ҳуҷра кӯмак мекунад. Аз тарафи дигар, меҳмонхонаи зимистона дар қисми ҷанубии хона ҷойгир аст, ки дар он ҷо гармтар аст ва дорои оташдон барои гарм кардани моҳҳои сард аст.

Бирони, аз тарафи дигар, бахши ҷамъиятии хона аст, ки дар он меҳмононро қабул ва меҳмоннавозӣ мекунанд. Он ду ҳавлии асосиро дар бар мегирад, ки ҳар кадоме дорои ҳавз ва фаввораи худро доранд, ки бо утоқҳо ва толорҳо иҳота шудаанд, ки бо сафолҳои зебои сафолӣ, шустушӯй ва оина оро дода шудаанд. Саҳни ҳавлӣ бо гунбазҳо пӯшида шудаанд, ки нури табиӣ ба хона ворид шуда, соя ва паноҳгоҳро аз унсурҳо таъмин мекунанд.

Яке аз барҷастатарин вижагиҳои хона бодбонҳои он аст, ки унсурҳои меъмории суннатии форсӣ ҳастанд, ки барои хунук кардани дохили бино истифода мешаванд. Бодбонҳо иншооти баланд ва дудбаро мебошанд, ки шамолро гирифта, ба хона равона мекунанд ва системаи кондитсионерии табииро эҷод мекунанд.

Хусусияти дигари ҷолиби хона ин канали оби зеризаминии он аст, ки бо номи қанат маъруф аст, ки аз зери хона мегузарад ва барои фаввораҳо ва боғҳо манбаи доимии оби ширин медиҳад.

Ин хона ҳамчунин як бинои ошхонаи ҷудогона дорад, ки як вижаги муштараки меъмории манзили форсӣ буд, зеро он барои коҳиши хатари сӯхтор ва осеби дуд ба хонаи асосӣ мусоидат кардааст.

Дохили хона ба мисли беруни он ҳайратовар аст, бо дару шифтҳои чӯбини кандакорӣ, витражҳои рангоранг ва гачкориҳои бузурги рассоми барҷастаи эронӣ Санӣ Ал-Мулк, ки амаки Камол Ал-Мулк буд. Дар саёҳатҳои роҳнамоии мо ба Хонаи таърихии Боруҷердӣ иштирок кунед ва ба шумо як сафари хуберо бо фаҳмиши амиқтари таърих ва меъмории ин хона таъмин кунед.

Аҳамияти фарҳангӣ

Хонаи таърихии Буруҷердӣ на танҳо шоҳасари меъмории форсӣ, балки рамзи аҳамияти фарҳангӣ ва таърихии шаҳри Кошон аст. Ин хона гувоҳи маҳорати ҳунарӣ ва меъмории ҳунармандони эронӣ дар авохири қарни 19 аст, ки тавонистаанд бо истифода аз усул ва масолеҳи суннатии сохтмонӣ чунин як иншооти бошукӯҳеро созанд.

Хона инчунин ёдоварӣ аз нақши ҳаётан муҳиме, ки меъморӣ дар фарҳанги форсӣ бозидааст, на танҳо ба унвони як василаи паноҳгоҳ, балки ба унвони як василаи баёни арзишҳои эстетикӣ ва маънавии ҷомеа низ хидмат мекунад.

Калимаи охирин

Хонаи таърихии Буруҷердӣ як гавҳари аслии меъмории форсӣ аст ва барои ҳар касе, ки ба таърих ва фарҳанги Эрон таваҷҷӯҳ дорад, ҳатмист. Тарҳрезии мураккаб, ороиши аҷиб ва аҳамияти фарҳангии он онро як ҷузъи беназир ва арзишманди мероси кишвар мегардонад.

Тамошобинон ба ин хона метаво-нанд аз хунари зебои худ ба вачд омада, аз таъриху маданияти шахри Кошон ва умуман мамлакат шинос шаванд. Хона гувоҳи маҳорати ҳунарӣ ва меъмории мардуми Эрон ва нишони мероси ғании фарҳангии онҳост.

Андешаҳо ва шарҳҳои худро дар бораи ин хонаи таърихии Боруҷердӣ дар қуттии шарҳҳои зер ба мо бигӯед, мо аз шунидани шумо хурсанд хоҳем шуд!